Rada Warszawy przyznała wolskim browarnikom ulicę w miastotwórczym kwartale Browary Warszawskie realizowanym przez Echo Investment na Woli.

Nazwę wewnętrznej ulicy Browarów Warszawskich wybrali warszawiacy w ramach plebiscytu organizowanego w 2018 roku przez Echo Investment we współpracy Muzeum Warszawy. Spośród trzech propozycji historyków największą popularnością cieszyła się ta upamiętniająca słynnych wolskich browarników – Błażeja Haberbuscha i Konstantego Schielego. Po dyskusjach i formalnej procedurze, decyzją Rady Warszawy nazwa ulicy trafia do oficjalnego katalogu ulic stolicy.

– Dokonania, działalność i postawa jaką charakteryzowali się panowie Haberbusch i Schiele wciąż budzą podziw i uznanie. Dzięki przedsiębiorczej postawie, innowacyjnemu podejściu oraz dbałości o lokalną społeczność, jaką wykazywali się założyciele dawnego browaru, oczy Warszawy przez kilkadziesiąt lat z dumą patrzyły na to miejsce.  Cieszymy się, że mieszkańcy stolicy zdecydowali, że to nazwiska wolskich browarników będą najlepszą nazwą dla naszej ulicy i w ten sposób stworzyli pamiątkę po przemysłowcach w tym miejscu. Włączenie ulicy Haberbuscha i Schielego do oficjalnego rejestru warszawskich ulic, to upamiętnienie świetnego okresu w historii całej Woli i podkreślenie pięknej historii miejsca, w którym dziś powstają Browary Warszawskie  – mówi Rafał Mazurczak, członek zarządu Echo Investment. 

Nowy adres zabytkowej Warzelni

Przy nowej ulicy będzie miał swój adres największy z zachowanych historycznych budynków, czyli XIX-wieczna Warzelnia. To tutaj wkrótce otworzy swoją restaurację Robert Lewandowski i wspólnicy.

Konstanty Schiele i Błażej Haberbusch to polscy przemysłowcy i założyciele jednego z najważniejszych zakładów piwowarskich XIX i XX wieku – browaru Haberbusch i Schiele.

Urodzony w Warszawie w 1817 roku Konstanty Edward Schiele pochodził z niemieckiej rodziny, która pod koniec XVIII w. osiadła w Polsce. Starszy o 11 lat Błażej Haberbusch został ściągnięty do Polski ze względu na swoje kompetencje w dziedzinie piwowarstwa. Poznali się pracując w małym browarze spółki Schöffer i Glimpf. W 1846 roku, przy wsparciu finansowym Henryka Klawe, zamożnego właściciela znanej piekarni przy ul. Marszałkowskiej, odkupili na licytacji komorniczej od Banku Polskiego niewielki browar położony w okolicach ul. Ciepłej i Krochmalnej, który stał się zaczątkiem dużego przedsiębiorstwa. Wkrótce partnerów biznesowych połączyły również więzy rodzinne: Błażej Haberbusch i Konstanty Schiele ożenili się z siostrami Anną i Dorotą Klawe – córkami Henryka.

Po wykupieniu teścia w 1865 roku, w nazwie spółki pozostały jedynie nazwiska Haberbusch i Schiele. Ze względu na brak pomieszczeń magazynowych o niskiej temperaturze, firma produkowała w tym czasie piwo jedynie sezonowo: od późnej jesieni do wiosny, korzystając z wynajmowanych piwnic, m.in. w okolicznych kościołach. Wkrótce jednak zbudowali w rejonie ul. Krochmalnej i Grzybowskiej własne podziemne leżakownie, których część istnieje do dziś i jest obecnie poddawana pracom rewitalizacyjnym. W 1879 roku browar Haberbusch i Schiele zatrudniał 38 robotników i wyprodukował 110 tys. wiader piwa (ok. 13,5 tys. hl) o wartości 115 tys. rubli. Miał również olbrzymi majątek w nieruchomościach, zabudowaniach, nowoczesnym sprzęcie i światowej technologii.

Błażej Haberbusch zmarł w 1878 roku, Konstanty Schiele – osiem lat później. Obydwaj spoczywają na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim. Pozostawili po sobie znakomite przedsiębiorstwo o europejskich aspiracjach, które było rozwijane i modernizowane przez dwa kolejne pokolenia obu rodzin. Obydwa nazwiska są dziś znaczącą częścią polskiej historii gospodarczej przełomu XIX i XX wieku, obok Kronenbergów, Scheiblerów, Lilpopów, Cegielskiego czy Norblina.

Dzieci i wnuki Błażeja Haberbuscha i Konstantego Schiele kontynuowały rozwój browarnictwa i zwiększały skalę działania firmy, m.in. przez wprowadzanie najnowocześniejszych technologii czy inwestowanie w nietypowe strategie sprzedażowe i promocyjne. Losy przedsiębiorstwa po II wojnie światowej odzwierciedlały historię gospodarczą Polski, z nacjonalizacją, powojenną odbudową, nowymi pomysłami, produkcją pierwszej w kraju Coca-Coli, aż po trudne czasy transformacji ustrojowej. Ostatnim pracującym w browarach potomkiem rodzin założycieli był Aleksander Schiele, który po wojnie jako dyrektor administracyjny aktywnie uczestniczył w powojennej odbudowie zakładu, a jako architekt – w odbudowie licznych zabytków Warszawy, m.in. Pałacu Blanka. W 2014 r. Instytut Yad Vashem nadał Aleksandrowi i Zofii Schiele tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata za niezłomną postawę i niesienie pomocy ludności getta.

Wyjątkowa ulica wyjątkowych browarników

Nowa ulica Haberbuscha i Schielego ma 135 m długości. Rozpoczyna się przy Bramie Browarów, czyli ulicy Grzybowskiej i połączy ze sobą biurową i mieszkalną część nowego kwartału. Przy części mieszkaniowej spotka się z ulicą Krochmalną. Zamysłem przyświecającym zespołowi Echo Investment i pracowni Jems Architekci było stworzenie przestrzeni, która nawiązuje do współczesnych trendów w projektowaniu przestrzeni dla ludzi, łączących trakty komunikacyjne z okalającymi placami i terenami rekreacyjnymi. Dlatego ulica będzie pierwszym w Warszawe „woonerfem”, czyli alejką miejską z zielenią, pozbawioną tranzytowego ruchu komunikacyjnego, z obsługą jedynie lokalną, o spowolnionym ruchu. Ruch samochodowy po woonerfie będzie tylko jednokierunkowy.

Znaczną część woonerfu zajmą „wyspy” zarezerwowane dla restauratorów, którzy przy ulicy Haberbuscha i Schielego mają swoje lokale. Pojawią się na nich stoliki restauracji i kawiarni, gdzie można zjeść śniadanie, spotkać się na kawę czy businessowy lunch. Cały teren pozbawiony zostanie krawężników i słupków. Wzdłuż całej ulicy pojawi się zróżnicowana zieleń w postaci drzew, krzewów i bylin. Wyróżnikiem jest także wyjątkowy miejski mebel, czyli tzw. „rurociąg”.